Gmina Piaski

Władze:

Burmistrz Gminy - Michał Cholewa

Urząd Miejski w Piaskach
ul. Lubelska 77, 21-050 Piaski
Sekretariat tel: (81) 58 21 020
faks: (81) 58 21 020

e-mail: um@piaski.pl

Godziny pracy urzędu:
poniedziałek: 9:00 – 17:00
wtorek - piątek: 7:15 – 15:15
www.piaski.pl

Gmina Piaski

Gmina Miejsko – Wiejska Piaski leży ok. 30 km na południowy wschód od Lublina. Zajmuje obszar 169 km2, który zamieszkuje 11132 osób. To jedna z większych gmin Lubelszczyzny, leżąca w centralnej części powiatu świdnickiego.
Piaski prawa miejskie uzyskały już w 1470 roku. Jednak w skutek carskich represji utraciły je w 1869 roku, aby odzyskać je ponownie dopiero w roku 1993.
Przed II wojną światową teren gminy zamieszkiwała duża ilość ludności żydowskiej.

Dobre gleby zadecydowały o jej typowo rolniczym charakterze, gdzie przeważa uprawa pszenicy i buraków. Jednocześnie, położenie przy rozwidleniu dróg prowadzących do Chełma, Hrubieszowa i Zamościa przyczyniło się do rozwinięcia tradycji targowych i rzemieślniczych i stanowi o znaczącej funkcji jako ośrodka przemysłowo-usługowego. Świadczyć o tym mogą znane w całym regionie, cotygodniowe tzw. targi końskie. Obecnie odbywają się w każdą środę.
Jednym z najważniejszych zakładów przemysłowych jest Mleczarnia Piaski, od 1948 produkująca doskonałej jakości przetwory mleczne.
W 2004 roku oddana do użytku została obwodnica miasta, stanowiąca część dróg S12 i S17, podnosząc rangę Piask na komunikacyjnym szlaku wschodniej Polski.

Położenie nad malowniczą doliną rzeki Giełczew i Sierotki decyduje o walorach turystyczno - rekreacyjnych. Pofałdowane pola, lasy i piękna dolina rzeki, słynąca z zabytkowych dworów i dworków, rezerwat przyrody Wierzchowiska, czy stawy w dolinie Sierotki, sprzyjają dynamicznemu rozwojowi agroturystyki wiejskiej.

To, co warto zobaczyć będąc na terenie gminy, to na pewno ruiny barokowo - klasycystycznego zboru kalwińskiego, wybudowanego w latach 1783- 1835, czyli tzw „Kościelec”.
W Wierzchowiskach odwiedzić można zespół dworsko-parkowy, gdzie obecnie mieści się restauracja i pole golfowe.
Warty obejrzenia jest także odrestaurowany dwór z XIX wieku i zespół pałacowy z XVIII i XIX wieku w Gardzienicach.
W miejscowości Siedliszczki, na skarpie doliny rzeki Giełczew, możemy podziwiać dwór zbudowany w połowie XIX wieku. Natomiast odwiedzając środkową część doliny, przez którą przepływa rzeka Sierotka, niegdyś zwana Kozicą, natrafić można na pola dawnych dóbr Kozice Dolne – dwór i zespół parkowy.
Perełką w dziedzinie kultury jest z pewnością Europejski Ośrodek Praktyk Teatralnych „Gardzienice” w Gardzienicach Drugich.

Nie sposób również pominąć charakterystycznego dla Piask elementu – widocznego już z odległości kilkudziesięciu kilometrów od granic gminy, masztu radiowo – telewizyjnego. To jeden z najwyższych takich obiektów w Polsce. Mierzy 342 metry i obejmuje zasięgiem prawie całe województwo lubelskie.
Miejscowość powszechnie słynie z tzw. flaków piaseckich, przyrządzanych w tradycyjny sposób. Corocznie organizowany Festiwal Flaków przyciąga tłumy smakoszy z niemal całego kraju.

Gmina Świdnik

Władze:

Burmistrz Miasta - Marcin Dmowski

Urząd Miasta Świdnik
21-040 Świdnik
ul. Stanisława Wyspiańskiego 27

Obsługa interesantów, kancelaria, informacja:
(81) 751 76 09
Fax: (81) 751 76 08
Sekretariat Burmistrza: (81) 751 76 03
E-mail: urzad@e-swidnik.pl

Godziny urzędowania:
Poniedziałek - środa: 7:30 - 15:30
Czwartek: 9:00 – 17:00
Piątek: 7:00 – 15:00
www.swidnik.pl

Miasto Świdnik

Gmina Miejska Świdnik leży w centralnej części województwa lubelskiego, przy międzynarodowej trasie Berlin – Warszawa – Kijów. To miejscowość usytuowana niedaleko terenów wypoczynkowych Pojezierza Łęczyńsko – Włodawskiego oraz kilkadziesiąt kilometrów od granicy z Ukrainą i Białorusią. 20,35 km2 powierzchni całej gminy zamieszkuje 40026 osób. Świdnik to stosunkowo młode miasto Lubelszczyzny, bowiem prawa miejskie uzyskał dopiero w 1954 r. Pierwsze wzmianki o istniejącej tu miejscowości pochodzą z roku 1392, kiedy w źródłach pojawia się nazwa Świdnika Wielkiego (Maior Świdnik, bądź Magna Swydnyk). W okresie międzywojennym, teren ten nosił nazwę Adampol (dziś to najstarsza dzielnica miasta) i pełnił rolę uzdrowiska i letniska dla lublinian. Jednak to nie uzdrowiskowy charakter zalążka miasta zadecydował o jego przyszłym charakterze, ale fakt, że w 1939 roku otworzono tu Cywilną Szkołę Pilotów Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej im. Marszałka Śmigłego ­Rydza. I to właśnie wydarzenie na zawsze zadecydowało o lotniczym charakterze przyszłego Świdnika.
Lotnisko i szkoła pilotów zostały jednak zbombardowane przez Niemców. Po wojnie w 1949 r. rozpoczęto tu budowę Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego, a powstające obok osiedle baraków dla budowniczych fabryki, dało początek miastu.

Dziś Świdnik jest ośrodkiem przemysłu lotniczego. Znajdującą się tu fabrykę WSK PZL Świdnik, produkującą śmigłowce, a w swoim czasie również słynne motocykle WSK, w 2009 r. nabył od Skarbu Państwa włosko ­ brytyjski koncern AgustaWestland.

Od 2012 roku na terenie gminy funkcjonuje międzynarodowe lotnisko – Port Lotniczy Lublin, w pobliżu którego znajduje się trawiaste lotnisko, użytkowane przez Aeroklub Świdnik.

Na obszarze gminy nie natrafimy na pamiątki przeszłości wpisane do rejestru zabytków. Można jednak napotkać miejsca, które wiele znaczą w młodej historii Świdnika. Ważnymi elementami tej historii są na pewno słynne świdnickie strajki pracownicze w WSK PZL – w 1980 roku: tzw. „Świdnicki lipiec”, a potem „Świdnicki sierpień”, które plasują się jako przyczynek do powstania NSZZ Solidarność. Także tzw. „Świdnickie spacery”, czyli masowe wychodzenie świdniczan na spacer w porze nadawania Dziennika Telewizyjnego, do dziś napawają dumą wielu mieszkańców Świdnika.

Przy rondzie Świdnickiego Lipca '80, przywita nas ustawiony na stelażu śmigłowiec SM-1, będący wizytówką miasta. Natomiast w ścisłym centrum, na placu Konstytucji 3 Maja (potocznie zwanym placem Bolka i Lolka) zobaczyć można Grób Nieznanego Żołnierza, a od 2015 roku także Pomnik Smoleński. Po przeciwnej stronie ulicy znajduje się centralne miejsce spotkań i wypoczynku świdniczan ­ - plac z fontanną miejską. To tam głaz z tabliczką, upamiętniającą Świdnickie spacery, przypomina o chlubnej historii.