Zgodnie z art. 137 ustawy z dnia z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (tekst jednolity, Dz.U. 2004, Nr 241, poz. 2416 z późn. zm.) obrona cywilna ma na celu:

  • ochronę ludności, zakładów pracy i urządzeń użyteczności publicznej, dóbr kultury;
  • ratowanie i udzielanie pomocy poszkodowanym w czasie wojny;
  • współdziałanie w zwalczaniu klęsk żywiołowych i zagrożeń środowiska oraz usuwaniu ich skutków. 

W zakresie obrony cywilnej powyższa ustawa określa ponadto (Dział IV ustawy):

  • organy administracji w sprawach obrony cywilnej;
  • skład oraz sposób tworzenia formacji obrony cywilnej;
  • obowiązki obywateli w zakresie obrony cywilnej (służba w OC, szkolenia w zakresie powszechnej samoobrony ludności);
  • przysposobienie obronne młodzieży szkolnej i studentów.  

Podstawowymi jednostkami organizacyjnymi przeznaczonymi do wykonywania zadań obrony cywilnej są formacje obrony cywilnej. Formacje tworzą w drodze rozporządzenia ministrowie, a wojewodowie, starostowie, wójtowie lub burmistrzowie (prezydenci miast) – w drodze zarządzenia, uwzględniając w szczególności: skalę występujących zagrożeń, rodzaj formacji, ich przeznaczenie oraz stan osobowy i organizację wewnętrzną. Formacje obrony cywilnej mogą tworzyć także pracodawcy.
 
Szczegółowy katalog zadań obrony cywilnej zawiera Pierwszy Protokół Dodatkowy do Konwencji Genewskich z 12 sierpnia 1949 r., dotyczący ochrony ofiar międzynarodowych konfliktów zbrojnych, sporządzony w Genewie dnia 8 czerwca 1977 r. (Dz.U. 1992, Nr 41, poz. 175), który Rzeczpospolita Polska przyjęła 19 września 1991 r.
W rozumieniu Protokołu określenie "obrona cywilna" oznacza wypełnianie wszystkich lub niektórych wymienionych niżej zadań humanitarnych, mających na celu ochronę ludności cywilnej przed niebezpieczeństwami wynikającymi z działań zbrojnych lub klęsk żywiołowych, i przezwyciężanie ich bezpośrednich następstw, jak też zapewnienie warunków koniecznych do przetrwania.

Są to następujące zadania:

  • służba ostrzegawcza;
  • ewakuacja;
  • przygotowanie i organizowanie schronów;
  • obsługa środków zaciemnienia;
  • ratownictwo;
  • służby medyczne, włączając w to pierwszą pomoc oraz opiekę religijną;
  • walka z pożarami;
  • wykrywanie i oznaczanie stref niebezpiecznych;
  • odkażanie i inne podobne działania ochronne;
  • dostarczanie doraźnych pomieszczeń i zaopatrzenia;
  • doraźna pomoc dla przywrócenia i utrzymania porządku w strefach dotkniętych klęskami;
  • doraźne przywrócenie działania niezbędnych służb użyteczności publicznej;
  • doraźne grzebanie zmarłych;
  • pomoc w ratowaniu dóbr niezbędnych dla przetrwania;
  • dodatkowe rodzaje działalności, niezbędne dla wypełnienia któregoś z zadań wyżej wymienionych, w tym planowanie i prace organizacyjne.
     
    Szefem obrony cywilnej powiatu jest Starosta Świdnicki